صندل دمپایی صندل بندری نوعی کفش است که از کفی تشکیل شده است که با بند هایی روی کف پا، انگشتان پا یا مچ پا محکم می شود. قدیمی ترین نمونه شناخته شده صندل مربوط به حدود 10900 سال قبل از امروز اس.
از پوست درخت درمنه ساخته شده است و از ایالت اورگان کنونی ایالات متحده می آید. صندل در مصر باستان نیز یافت شده است، جایی که فقط افراد مهم صندل می پوشیدند.
صندل های مصری از پاپیروس و سایر مواد از جمله چرم و چوب ساخته می شدند. یونانیان و رومیان باستان نیز صندل می پوشیدند. خدای یونانی هرمس (که توسط رومیان به عنوان تیر شناخته می شود.
اغلب با صندل های بالدار به تصویر کشیده می شود. با این حال، با ظهور مسیحیت، صندل ها بدنام شدند، زیرا رهبران کلیسا فکر می کردند که صندل باعث می شود پای زنان خیلی برهنه باشد.
در دوران مدرن، صندل ها بسیار محبوب بوده اند، به خصوص در آب و هوای گرم. با رشد تولید انبوه کفش، صندل ها در سبک ها و مواد مختلفی تولید شده اند .
از بند ساده تا صندل پلت فرم. اصطلاح صندل همچنین برای اشاره به کفش کوتاه زنانه یا دمپایی سبک استفاده شده است.
در شام باستان صندل ها (“صندل های کتاب مقدس”) از چرم فرآوری نشده و علف خشک ساخته می شدند و دارای رشته ها یا طناب هایی از مواد ساده و ارزان بودند. گهگاه مهره های طلایی یا نقره ای و حتی جواهرات به آن اضافه می شد.
ادوارد کارپنتر در زندگی نامه خود به چگونگی ساخت صندل در انگلستان گفت.
وقتی در هند بود، هارولد کاکس در [18] 85 یا [18] 86 برای یک تور در کشمیر رفت و از کشمیر یک جفت صندل هندی برای من فرستاد. قبل از اینکه بیرون برود، از او خواسته بودم که الگوی احتمالی صندل را بفرستد.
زیرا من مشتاق بودم که خودم برخی از آنها را امتحان کنم. خیلی زود لذت پوشیدن آنها را پیدا کردم. و بعد از مدت کوتاهی مشغول ساختن آنها شدم.
من دو یا سه درس از دبلیو لیل، یکی از دوستان چکمه‌ساز در شفیلد گرفتم و به زودی موفق شدم جفت‌های زیادی برای خودم و دوستان مختلف بسازم.
